Blog zorgstandaard chronische pijn een zege
De zorgstandaard is sinds 2017 een feit. Een dik document waarin verbetering van de zorg voor patiënten met chronische pijn wordt neergezet. Deze verbetering moet ertoe leiden dat patiënten sneller en betere diagnose krijgen, tijdig bij de juiste behandelaar komen, de juiste behandeling krijgen en vooral ook op het juiste moment.
De hoofdpunten die een verandering van de organisatie van zorg betreffen zijn: stepped care model, multidisciplinair werken, patiënten de regie geven voor hun eigen zorg. Deze nieuwe opzet van zorg is goed beschreven, maar het gaat erom dat het ook gaat werken in de praktijk. Want daarvoor is het opgezet. Die praktijk is nog wel wat weerbarstig omdat behandelaars/zorgverleners meer moeten samenwerken, meer dezelfde taal moeten spreken, meer kennis moeten hebben van elkaars expertise en op dezelfde wijze en inhoud met patiëntenvoorlichting en educatie aan de slag gaan.
Implementatie zorgstandaard chronische pijn niet eenvoudig
Er zijn enkele proeftuinen in Nederland, onder de noemer van Health Deal Chronische Pijn, waar wordt getracht de zorgstandaard daadwerkelijk in de praktijk neer te zetten. Maar de implementatie blijkt niet zo eenvoudig te zijn; behandelaars spreken vaak niet dezelfde taal als het gaat om uitleg. Er is onvoldoende kennis wat betreft voorlichting en educatie naar de patiënt toe. De doorverwijzingen zijn vaak onjuist door onvoldoende kennis van de verwijzer naar de volgende specialist.
Wij moeten leren van en met elkaar om die zorg te geven die zo belangrijk is.
Leren met elkaar te werken
Hoe gaat dat leren? Behandelaars zullen in eerste instantie kennis moeten hebben van chronische pijn. Die kennis zit veelal niet ingebed in onderwijsprogramma’s, waardoor er toch een hiaat is in die kennis over chronische pijn. Men moet leren (echt) samen te werken en niet naast elkaar te werken. Hoe mooi zou het zijn wanneer de universiteiten en hogescholen een onderwijsprogramma hebben waarbij studenten van verschillende disciplines leren om samen te werken op dit gebied en kennis en inzichten met elkaar delen. In de praktijk van de zorg is het belangrijk dat die samenwerking ook gestalte krijgt in multidisciplinair werken. Niet het ‘wegvangen’ van patiënten door elke discipline, maar met elkaar die betere zorg leveren aan patiënten. Dat vraagt om bij elkaar op visite te gaan en te ervaren hoe die ander het doet.
Motivatie is de weg naar realisatie
Wanneer er indicatoren komen voor chronische pijn en de werkwijze zoals in de zorgstandaard wordt aangegeven echt een meetpunt wordt voor betaalde zorg, zal dat een stimulans zijn om echt met elkaar samen te werken en te leren. Daar zoeken we nog een “onderwijsprogrammaatje” voor, maar het meest belangrijke om tot verbetering te komen is de ‘wil’ daartoe. Gemotiveerde mensen die het aan het hart gaat om de zorg op basis van de zorgstandaard te verbeteren. Dan hebben patiënten er echt wat aan!
Download de zorgstandaard chronische pijn
Auteurs: Brigitte Brouwer neuroloog, Erkan Kurt neurochirurg, Han Samwel klinisch psycholoog, Ilona Thomassen lid patiëntenvereniging, Kim Wabeke pijnverpleegkundige en Martin Blomenkamp pijnverpleegkundige
Algemeen Bestuursleden van de Pijn Alliantie in Nederland (PAiN)
Sectie onderwijs
Bron: Medzine